22 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΗΧΟΥ

22 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΗΧΟΥ

του Γιώργου Λιβέρη

Η 19^η Απριλίου είναι  η ημερομηνία που συμπληρώνονται 22 χρόνια από το θάνατο (στις 19/4/1990) ενός ισχυρού αθλητή αλλά και ηγέτη, του Γεωργίου Βήχου.

Υπήρξε ο στρατηγικός εμπνευστής και πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης των Συμμετασχόντων σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ίδρυσε την ΕΣΟΑ το 1987 και άνοιξε ένα δρόμο με σαφείς προϋποθέσεις. Έδωσε ακολούθως ένα αποδεκτό παράδειγμα για την καθιέρωση από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή της «World Olympians Association». Είναι ο διεθνής οργανισμός που αποτελεί το επίσημο όργανο των Αθλητών των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η ΕΣΟΑ υπήρξε το τελευταίο, αλλά ιδιαίτερα σημαντικό επίτευγμα, από όσα πέτυχε σε μια πορεία 55 ετών και σε μια σειρά διαδικασιών, ευρισκόμενος σταθερά πάντα στην καρδιά της αγωνιστικής ή διοικητικής εξουσίας.

Ο Γεώργιος Βήχος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1915 και ήταν γιός του Ανδρέα Βήχου που αγωνίσθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1920 και 1924 στο πολεμικό τυφέκιο από 600μ., με καλύτερη θέση την 7^η το 1920. Όπως ήταν φυσικό ο γιός πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο σκοπευτήριο της ΠΣΕ στην Καισαριανή, όπου ο πατέρα του ήταν πρωταθλητής από το 1916 έως το 1925. Αυτός ήταν ο κόσμος που γνώρισε και κατέληξε.

Το 1936, φοιτητής της Νομικής και πρωταθλητής, αρχικά δεν περιελαμβάνετο  στην Ολυμπιακή Ομάδα για το Βερολίνο. Διεκδίκησε με πείσμα το δικαίωμα της συμμετοχής του και ήρθε σε ευθεία αντίθεση με τον Αρχηγό της Αποστολής Ιωάννη Κετσέα, σε μια πρωτόγνωρη έκφραση δυναμισμού, με επιτυχημένο όμως αποτέλεσμα.

Στην προπολεμική περίοδο σημείωσε τις μεγαλύτερες αθλητικές επιτυχίες του καθώς αναδείχθηκε κορυφαίος σκοπευτής στο πιστόλι ταχύτητας, τόσο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα όσο και τους Παγκόσμιους Φοιτητικούς Αγώνες.

Μετά τον Β’ ΠΠ υπήρξε αγωνιστικά ο ηγέτης της περίφημης σκοπευτικής ομάδας του Παναθηναϊκού,με τους Κώστα Μυλωνά, Νίκο Τζοβλά, Γιώργο Δριμπέτη, Θανάση Αραβοσιτά, Χαρίλαο Τσεπαπαδάκη κ.λ.π. που κυριάρχησε στον ελληνικό χώρο στα αγωνίσματα πιστολίων και τυφεκίων από το 1945 και για μια δεκαετία.

Οι περισσότεροι από τους παραπάνω έλαβαν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες 1948 και 1952, στα Παγκόσμια και Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα με μεγάλες διακρίσεις, πριν ο Γεώργιος Βήχος μετασχηματισθεί σε διοικητικό ηγέτη με ακόμη μεγαλύτερα επιτεύγματα.

Αρχικά δικηγόρος και Νομάρχης, στη συνέχεια το 1959 διορίσθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή πρώτος Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, για την αποκέντρωση και ανεξαρτητοποίηση του Αθλητισμού από το Υπουργείο Παιδείας. Στα πλαίσια αυτά υπήρξε ο δημιουργός  του πρώτου Αθλητικού Νόμου και του ΠΡΟ – ΠΟ.

Υπήρξε επίσης ο πρώτος Έλληνας Πρόεδρος διεθνούς αθλητικής Ομοσπονδίας Ολυμπιακού Αθλήματος. Της «International Shooting Sport Federation» όχι μόνο λόγω των σκοπευτικών του επιτευγμάτων και των διοικητικών του προσόντων, αλλά και λόγω της ικανότητάς του να μιλά άπταιστα 4 ξένες γλώσσες.

Στην Ελλάδα ποδηγετούσε τη ΣΚΟΕ από τη θέση του Αντιπροέδρου, ενώ τη θέση του  Προέδρου κατείχε ο Ολυμπιονίκης της Γυμναστικής (1896) Ναύαρχος Λούνδρας και το πόστο του Γενικού Γραμματέα ο Ταξίαρχος Χαρίλαος Τσεπαπαδάκης, ο άνθρωπος που υιοθέτησε τα αεροβόλα στη χώρα μας.

Το 1987, όταν ο Γεώργιος Βήχος ίδρυσε την ΕΣΟΑ, ήταν εν ενεργεία Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, έχοντας επανέλθει στην ηγεσία του Ελληνικού Αθλητισμού, μετά την περίοδο 1967 – 73, στην οποία είχε αποφύγει κάθε ανάμειξη ως αντικαθεστωτικός. Όπως άλλωστε είχε ενεργήσει και στη διάρκεια της Κατοχής.

Έχοντας τη χαρισματική στόφα ηγέτη αλλά χαρακτήρα δύσκολα συμβιβαζόμενο με την μετριότητα, μοιραία ανέπτυξε μια εσωστρέφεια που πολλές φορές τον οδηγούσε σε εντάσεις με πρόσωπα και άβολες καταστάσεις, εντός και εκτός του αθλήματος, εντός και εκτός  Ελλάδος.